Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

Στο τραίνο των δώδεκα (μέρος β)

Επιτέλους, το δεύτερο μέρος (και τελευταίο) είναι έτοιμο μετά από καιρό... το ξέρω είμαι απαράδεκτη... ελπίζω όμως να σας αρέσει! 
Με αγάπη, 
Νεκταρία

*****


Ώρα τέταρτη

Η Ζωή κάρφωσε τα μάτια της πάνω του χωρίς ντροπή για να μπορέσει να τον διαβάσει λιγάκι καλύτερα. Της είχε κάνει εντύπωση το γεγονός πως παρότι ήταν οι δυο τους μόνο στο βαγόνι, δεν είχε κάνει καμία κίνηση να της την πέσει... ούτε καν να της μιλήσει. Το είχε εκτιμήσει. Οι άντρες της ηλικίας της αυτή την εποχή ή που δεν θα είχαν ίχνος σεβασμού απέναντι σε μια γυναίκα ή που θα προσπαθούσαν μ’ ευγένεια να την πλάσουν όπως ήθελαν εκείνοι. Τουλάχιστον έτσι ήταν όσοι είχε γνωρίσει όλο αυτόν τον καιρό. Ήταν σπάνιες οι φορές που γνώριζε άτομα σαν τον Πέτρο, ντροπαλά, που κοιτούσαν προς το μέρος της με τόσο δισταγμό από φόβο μην περάσουν κάποιο όριο. Δεν το είχε συνηθίσει αλλά της άρεσε πολύ.

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019

Στο τραίνο των δώδεκα.(Μέρος πρώτο)





Δύο άγνωστοι μέσα σε ένα τραίνο... έξι ώρες μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους... 
©Νεκταρία Μαρκάκη 2019
Μικρή ιστορία.


Ώρα πρώτη

Το τραίνο αναχωρούσε σε πέντε λεπτά κι εκείνος είχε αργοπορήσει για μία ακόμη φορά. Κακό συνήθειο. Δεν μπορούσε να το αποβάλλει. Τα έκανε όλα την τελευταία στιγμή γιατί δεν του άρεσε να αγχώνεται και να που τώρα έτρεχε στον άδειο σταθμό για να προλάβει το τραίνο των 23:55 για Θεσσαλονίκη. Τελευταία στιγμή αποφάσισε και να ταξιδέψει ως την πόλη με αυτό, αντί να πάρει κάποια πτήση που θα τον πήγαινε εκεί σε λιγότερο από μία ώρα. Δεν ήταν μία επίσκεψη που περίμενε με αγωνία. Όταν έφυγε από εκεί για να μετακομίσει στην Αθήνα για τις σπουδές του, συνειδητοποίησε πως δεν ήθελε να επιστρέψει κι ας ήταν εκεί όλη του η ζωή κι η οικογένειά του. Ήθελε να φτιάξει τη δική του ζωή, μόνος του, να τη ζήσει όπως εκείνος όριζε κι όχι όπως περίμεναν κάποιοι άλλοι να τη ζήσει. Για μία στιγμή πίστεψε πως θα μπορούσε να τα καταφέρει αλλά η μοίρα πρόσταζε να επιστρέψει πίσω για λίγο καιρό και έπειτα από πολλή σκέψη αποφάσισε πως μπορούσε να καθυστερήσει μερικές ώρες την επιστροφή του. Γι’ αυτό πήρε το τραίνο. Προτιμούσε τις έξι ώρες ταξιδιού από τη μία ώρα. Κέρδιζε πέντε ώρες ελευθερίας.

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Αράντια


Σας έχω συστήσει ξανά τον Επιθεωρητή Ντομένικο Μαρτέλι αλλά θέλω να σας τον συστήσω άλλη μία φορά σε ένα κεφάλαιο από το αστυνομικό μυθιστόρημα που προσπαθώ να γράψω, το Αράντια!
******
Μπήκε τρέχοντας στο τμήμα παρασέρνοντας τους πάντες στο διάβα του. Βρήκε την Τζουλιέτ να γεμίζει την κούπα της με φρέσκο καφέ. Φαινόταν ξενυχτισμένη αλλά χαρούμενη. Υπό άλλες συνθήκες θα τη ρωτούσε πως πήγε η βραδιά της αλλά η φωτογραφία που έφτασε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Μαρίας, του είχε ανάψει φωτιές. Τράβηξε την κούπα από τα χείλη της προκαλώντας της δυσφορία κι εκείνη τον αγριοκοίταξε έτοιμη να τον σκοτώσει που δεν την άφησε να πιει καφέ.
«Τι κάνες εδώ;» τη ρώτησε εκνευρισμένος.
«Προσπαθώ να ξυπνήσω, εσύ τι κάνεις εδώ; Δεν συνεχίζεις τις διακοπές σου; Πίστευα πως μετά την λύση του χθεσινού μυστηρίου...»
Δεν την άφησε να αποτελειώσει. Τράβηξε το κινητό του για να της δείξει τη φωτογραφία που είχε πάρει από τη δημοσιογράφο. Η Τζουλιέτ έβηξε σοκαρισμένη ενώ σήκωνε τα μάτια της στο πρόσωπό του.
«Δεν μπορεί».
«Κι όμως. Δεν έχει ακουστεί το παραμικρό; Κανείς δεν πήρε κλαίγοντας υστερικά να αναφέρει κάποιον φόνο;»

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019

Του Έρωτα και του Πολέμου


Το αγαπημένο μου ζευγάρι...
Το ομορφότερο βιβλίο που έχω γράψει ως τώρα...
Ελπίζω να μπορέσω να το μοιραστώ κάποτε μαζί σας...

*******************

{...} Πάγωσε όταν είδε τον Άρη να στέκεται στην πόρτα. Ήταν τρομαγμένος, έτοιμος να βάλει τα κλάματα, ενώ μόλις την αντίκρισε άφησε την ανάσα του να βγει αργά, φανερά ανακουφισμένος. Η Ερατώ θυμήθηκε πως δεν είχε ντυθεί και αυτόματα σήκωσε την πετσέτα που κρατούσε στα χέρια της, μπροστά της, με την ελπίδα πως μπορούσε να καλύψει το σώμα της που ήταν γεμάτο με ατέλειες. Είδε τα μάτια του να ταξιδεύουν πάνω της και ανατρίχιασε. Για μία στιγμή ήθελε να του βάλει τις φωνές για να φύγει από εκεί, αλλά δεν κατάφερε στιγμή να βγάλει άχνα. Δεν κουνήθηκε καν όταν την πλησίασε με γρήγορο βήμα. Δεν αντέδρασε όταν την αγκάλιασε σφιχτά. Της φάνηκε πως έκλαιγε βουβά γι’ αυτό τον άφησε να την κρατήσει όσο χρειαζόταν, παρότι η ακανόνιστη αναπνοή του στο αυτί της, την έκανε ν’ ανατριχιάσει.

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2019

Άτιτλο project 2

Μία από τις πολλές ιδέες που βασανίζουν το μυαλό μου, ξεκινάει κάπως έτσι... 
©Νεκταρία Μαρκάκη 2019 
All rights reserved
********


Ήταν δεκατεσάρων όταν άλλαξε εντελώς η ζωή του. Μικρο, αμούστακο παιδί ήταν με όνειρα κι όρεξη, που του τα απαγόρευαν για να του επιβάλλουν μια άλλη ζωή που δεν ήθελε. Ένας ήταν ο σκοπός του από τότε που γεννήθηκε, κατά τον πάτερα του, να είναι η βοήθεια του. Το δεξί του χέρι. Μα κανείς δεν τον ρώτησε αν ήθελε να μυρίζει κοπριά ή να σκαλίζει χώματα όλη μέρα . Με το ζόρι πήγε σχολείο κι αυτό γιατί το έσκαγε από το κρεββάτι του για να είναι ο πρώτος στην αυλή του δημοτικού, πριν χτυπήσει το κουδούνι. Ο πατέρας του τον έπαιρνε σηκωτό από εκεί κι η τιμωρία του ήταν πάντα επίπονη και μεγάλη. Τα σημάδια από τη ζώνη που έπεφτε με δύναμη στην κοκαλιάρικη πλάτη του, δεν έλεγαν να φύγουν. Έμεναν εκεί ζωντανά να του θυμίζουν πως κοντά σ’ αυτόν τον άνθρωπο, δεν θα είχε ποτέ μέλλον. Πως δεν θα έπαυε ποτέ να φοβάται σε σημείο τα βράδια να κατουριέται πάνω του.
Ήταν θαύμα το γεγονός ότι μια μέρα του είπε πως μπορούσε να πηγαίνει σχολείο με την προϋπόθεση πως θα επέστρεφε απευθείας σπίτι για να τον βοηθάει με τα ζώα. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη. Μπορεί να του στερούσε τις χαρές της παιδικής του ηλικίας αλλά τουλάχιστον δεν του έκοβε το όνειρο εντελώς. Ίσως κατάφερνε να βγάλει και το λύκειο, να έφευγε κοντά από εκείνον. Τον τύραννο του. Τον μεγαλύτερο του φόβο. Μεγάλωνε τρέμοντας μονίμως μην κάνει κάτι που μπορούσε να τον εξωθήσει στα άκρα. Έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του να είναι υπάκουος και να δουλεύει σκληρά για να μην τον πάρει μακριά από το σχολείο που είχε γίνει πλέον η μόνη του απόδραση από τη ζωή που τόσο πολύ μισούσε.

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2019

Άτιτλο για το Wattpad



Όπως υποσχέθηκα, αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο της νέας ιστορίας που θα ανέβει στο wattpad προς το τέλος του Οκτώβρη. Ακόμα δεν έχει διορθωθεί το κεφάλαιο, είναι ένα προσχέδιο το οποίο θα αλλάξει πριν ανέβει. Οι πρωταγωνιστές είναι τρεις, η Κλεοπάτρα, ο Αλέξανδρος και ο Άγγελος και η ιστορία τους θα είναι γεμάτη έρωτα και ρομάντζο(φυσικά). 
Με αγάπη, Νεκταρία


Κεφάλαιο 1. 

Ζητείται νέα ως είκοσι-οχτώ ετών με εμπειρία τουλάχιστον δύο ετών, ευπαρουσίαστη, με ευχέρεια του λόγου, γνώστης του τυφλού συστήματος δαχτυλογράφησης, για να εργαστεί ως βοηθός διευθυντή εταιρείας. Απαιτείται να μην είναι έγγαμη και να μην έχει παιδιά, να έχει απεριόριστο διαθέσιμο χρόνο και να μπορεί να ταξιδεύει.

Συνέντευξη στο aisthisis.gr



Είχα την τιμή να δώσω συνέντευξη στο online περιοδικό aisthisis.gr και τη Βασιλική Μπούζα. Μιλήσαμε για το Wattpad, το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο και τα επόμενα βήματά μου!

Η Νεκταρία Μαρκάκη είναι μια νεαρή συγγραφέας με αξιόλογες προτάσεις στο συγγραφικό ενεργητικό της. Κύριο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας της: η δημιουργική διάθεση, το σπιρτόζικο πνεύμα, η ακόρεστη φαντασία, ενώ η βαθιά συναισθηματική αποτύπωση τόσο του ψυχισμού των ηρώων όσο και των ζωηρών εικόνων των αφηγήσεων της, αγγίζουν τις ψυχές των αναγνωστών. Μέσα από τις σελίδες των έργων της, οι αναγνώστες θα συναντήσουν γνώριμες καταστάσεις, αλλά και θα ικανοποιήσουν και την δίψα τους για περιπέτεια. Επίσης είναι γεγονός πως μέσω της πένας της, ο σεβασμός κι η αγάπη ξεχειλίζει κατά την σκιαγράφηση των χαρακτήρων της. Πριν χρόνια η Νεκταρία ξεκίνησε να αναρτά ιστορίες στην διαδικτυακή πλατφόρμα του Wattpad, σήμερα κι ύστερα από ταξίδι, όχι μόνο έχει εκδομένα έργα της στα ράφια των βιβλιοπωλείων, αλλά και ένα πλήθος ακολούθων να αλληλεπιδρά άμεσα με τις ιστορίες της. 

✍️ Ώρα λοιπόν να μάθουμε περισσότερα για «Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο».

Για να δούμε η συγγραφέας θα μας αποκαλύψει τι συμβολίζει το ηλιοτρόπιο;

Τις σκιές που κρύβουν το χαμόγελο Ερρίκου κι το μυστικό αισιοδοξίας της Λίζας;

❀ Κυρία Μαρκάκη με μεγάλη χαρά σας καλωσορίζουμε στο Aisthisis.gr, είναι ιδιαίτερη τιμή στα πλαίσια της συνεργασίας μας, να συνομιλήσουμε για το συγγραφικό έργο σας με τίτλο “Το κορίτσι με το Ηλιοτρόπιο” από τις Εκδόσεις Maradel Books.
Είστε ένας άνθρωπος που οφείλω να ομολογήσω ότι ζει για να γράφει. Στο ενεργητικό σας έχετε τα εκδομένα έργα «Χωρίς Χάρτη», «Για να μην ξεχνάς», «Το κορίτσι με το Ηλιοτρόπιο» και άλλες τόσες ιστορίες στην διαδικτυακή πλατφόρμα του Wattpad.

❀ Πως ξεκινήσατε να ασχολείστε με την συγγραφή και από τι εμπνέεστε;

Ν.Μ: Καταρχάς, σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία! Όπως είπατε και πιο πάνω, ζω για να γράφω. Είναι τρόπος έκφρασης και αποσυμπίεσης συναισθημάτων. Ξεκίνησα στην εφηβεία, σε μια περίοδο που ήμουν κλεισμένη στον εαυτό μου και ο μόνος τρόπος ν’ αδειάσω το μυαλό μου. Τελικά έγινε ένας τρόπος ψυχοθεραπείας για μένα, ειδικά τα τελευταία δέκα χρόνια.

Εμπνέομαι από τα πάντα. Μπορεί να είναι ένα τραγούδι, μία λέξη, μία εικόνα που να στείλει ερεθίσματα στον εγκέφαλο αλλά κυρίως, εμπνέομαι από τον έρωτα και την ατέλειωτη δύναμή του. Είμαι ρομαντική ψυχή και δεν το κρύβω, παρότι ως άνθρωπος γενικά αντιδράω με μεγάλο δισταγμό και δεν φανερώνω εύκολα τα συναισθήματά μου. Αλλά δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα από τον έρωτα και γι’ αυτόν γράφω συνήθως.

❀ Πως βοηθάει το Wattpad την ανάγκη της δημιουργικής έκφρασής σας. Πείτε μας δυο λόγια για τις αντιδράσεις και την αγάπη των αναγνωστών στην πλατφόρμα.

Ν.Μ: Ας αρχίσουμε με το ότι αν δεν υπήρχε το Wattpad δεν θα είχα φτάσει στο σημείο που βρίσκομαι. Έχει βοηθήσει φοβερά στην εξέλιξή μου αφού η ανάγκη μου να μοιραστώ ιστορίες με τους αναγνώστες, μ’ έκανε να γράφω ατέλειωτα τα τελευταία πέντε χρόνια, με αποτέλεσμα να αλλάξει ο τρόπος σκέψης και γραφής μου και να ανέβει επίπεδο. Για μένα εκτός του είναι ένας τρόπος να έχω άμεση επαφή με όσους διαλέγουν να διαβάσουν τα έργα μου, είναι κι ένα εργαλείο που με έχει βοηθήσει υπερβολικά πολύ. Αυτός είναι κι ο λόγος που συνεχίζω να γράφω ασταμάτητα και να ανεβάζω ιστορίες εκεί. Ομολογώ πως όταν ξεκίνησα το ταξίδι μου στο Wattpad, δεν περίμενα καμία ανταπόκριση και πραγματικά ακόμα και τώρα, νιώθω πως όλη αυτή η αγάπη που λαμβάνω είναι εξωπραγματική. Οι αναγνώστες στην πλατφόρμα με στηρίζουν όσο κανείς άλλος, τους χρωστάω το γεγονός πως κυνήγησα να κάνω πραγματικότητα ένα όνειρό μου, αυτό της έκδοσης. Τους φωνάζω “Λιακάδες μου” γιατί μου φτιάχνουν τη μέρα και το λέω από την καρδιά μου πως είναι τα φτερά μου.


Την υπόλοιπη συνέντευξη μπορείτε να τη βρείτε εδώ: 


Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο-Αφιέρωμα στο aisthisis.gr



Αν θέλεις να βιώσεις μια άκρα συναισθηματική ιστορία με απολήξεις βαθιά ριζωμένες στην ανθρώπινη ύπαρξη τα πάθη και τις σκοτεινές γωνιές του νου, αγαπητέ αναγνώστη δεν έχεις παρά να διαβάσεις "Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο" της Νεκταρίας Μαρκάκη από τις εκδόσεις Maradel Books.

Αν είχες μία κουραστική μέρα....

Αν δυσοίωνες η σκέψεις σου ταλανίζουν το νου ..

Αν βιώνεις συναισθηματικές μεταπτώσεις ύστερα από μια σχέση...

Αν προσδοκάς το καλύτερο για σένα και τους αγαπημένους σου...

Αν θες να νιώσεις το άγγιγμα της αγάπης...

Αν έχεις βαρεθεί το γκρίζο της καθημερινότητας..

Δεν έχεις παρά να βυθιστεί στις σελίδες του συγγραφικού έργου "Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο". Το τρυφερό χαμόγελο της Λίζας θα σου γλυκάνει τη ζωή με τη θεραπευτική λαμπρότητα του ήλιου.

***
Ευχαριστώ από καρδιάς τη σελίδα aisthisis.gr για τη φιλοξενία και τη Βασιλική Μπούζα για το υπέροχο άρθρο της. Όποιος θέλει να διαβάσει το άρθρο ολόκληρο, αλλά και να μάθει τι είναι το aisthisis.gr, δεν έχει παρά να πατήσει το σύνδεσμο!

Για να μην ξεχνάς



Μία κοπέλα με κόκκινα μαλλιά και λευκό δέρμα ξυπνάει στη μέση του πουθενά χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα που βρίσκεται και γιατί ολόκληρο το κορμί της υποφέρει από τραύματα χωρίς εξήγηση. Μπορεί να μη θυμάται αλλά θέλει πολύ να σωθεί.
Ένας καταιγισμός ερωτημάτων συνθλίβει το κουράγιο και την αντοχή της - γιατί βρέθηκε στη μέση του δάσους; γιατί είναι μόνη; ποιός της έκανε κακό;
Προσπαθεί να θυμηθεί το παρελθόν της χωρίς να μπορεί να μιλήσει γι’ αυτό. Πορεύεται με μοναδική βοήθεια ένα δαχτυλίδι στο εσωτερικό του οποίου αναγράφεται μια ημερομηνία, ορισμένες απόμακρες μνήμες που την επισκέπτονται αραιά, μία οικογένεια που της παρέχει καταφύγιο παρόλο που προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, κι ένα κλωνάρι μη με λησμόνει στο σχήμα του απείρου σχεδιασμένο στην ωμοπλάτη της για να της υπενθυμίζει πως δεν πρέπει να ξεχνά...


Από τις εκδόσεις Αέναον- εκτός κυκλοφορίας πλέον.

Χωρίς Χάρτη



Η Λέξι αγαπά τις λίστες της και ζει μια ζωή προγραμματισμένη στην εντέλεια.
Ο Μανού μισεί κάθε τι που τον περιορίζει, και ζει τη ζωή του στα τυφλά.
Όταν η Λέξι αποφασίζει να σπάσει τις αλυσίδες που την κρατάνε δεμένη σε μια καθημερινότητα που δεν την ικανοποιεί, διοργανώνει ένα μεγάλο ταξίδι στην Ευρώπη με σκοπό να βρει τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει από τη ζωή της. 
Συνοδευόμενη από τον συγκάτοικο της και χρόνια φίλο της, Μανού, αφήνει την ασφάλεια του σπιτιού της και ξεκινά να βρει το νόημα της ζωής.
Θα μπορέσουν δύο φαινομενικά διαφορετικοί άνθρωποι να ξεπεράσουν τις διαφορές τους;
Θα μάθει η Λέξι πως είναι να περιπλανιέσαι χωρίς χάρτη στη ζωή και στην αγάπη;


Κυκλοφορεί στο Αμαζον:

Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο



Η Λίζα αγαπάει τον ήλιο και τον κυνηγάει για να διώξει το γκρίζο από τη ζωή της. 
Ο Ερρίκος ζει μέσα στο γκρίζο και δεν έχει νιώσει το χάδι του ήλιου ποτέ. 
Όταν εκείνος αποφασίζει ν' ακολουθήσει το κορίτσι με το κόκκινο παλτό και το ηλιοτρόπιο στο χέρι, δεν φανταζόταν πως η γνωριμία τους θα του άλλαζε τη ζωή. 
Η σχέση που δημιουργούν είναι βαθιά και μοναδική. 
Εκείνος είναι ο μόνος που βλέπει το φόβο και τη μοναξιά στα γκρίζα μάτια της. 
Εκείνη είναι η μόνη που μπορεί να του δείξει το δρόμο προς το φως που τόσο λαχταρά...


Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Maradel. Ζητήστε το από τις εκδόσεις και από όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία. 

Εκεί που ανήκω


ΤΙΤΛΟΣ : ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΜΑΡΚΑΚΗ

ΕΚΔΟΤΗΣ : MARADEL BOOKS

ΕΚΔΟΣΗ : ΙΟΥΝΙΟΣ 2019

ΣΕΛΙΔΕΣ : 327

ΔΙΑΣΤΑΣΗ : 21 Χ 14

ISBN :978-618-84017-8-5

ΛΙΑΝΙΚΗ ΤΙΜΗ: 14 €



Η Ήβη επιστρέφει στον τόπο της μετά από πολλά χρόνια απουσίας, έπειτα από το προτροπή του μελλοντικού συζύγου της, ώστε να δει τη μητέρα της που έχει εύθραυστη υγεία αλλά και να κλείσει παλιές υποθέσεις πριν το γάμο τους. Είναι μια επιστροφή που απέφευγε για χρόνια και που την τρομάζει, αφού θα πρέπει να παλέψει με τις φοβίες της και με ό,τι την πλήγωσε και την ανάγκασε να φύγει από εκεί, με το κεφάλι σκυφτό. Έρχεται αντιμέτωπη με ένα μίσος που κρατάει άσβεστο και παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του, μία παλιά αγάπη που σιγοκαίει ακόμα κι ένα μυστικό που φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή της και ανοίγει νέες πληγές, ενώ κάνει παλιές να ματώσουν ξανά.

Η Ήβη ξαφνικά καλείται να αποφασίσει για το μέλλον της, αν θα αφήσει πίσω το παρελθόν της, αν θα συγχωρήσει λάθη που της στέρησαν την ευτυχία και εντέλει... που πραγματικά ανήκει.

Τρεις γυναίκες, τρεις έρωτες καταδικασμένοι από το μίσος, μία εξιλέωση...

Η γραμμή μεταξύ αγάπης και μίσους είναι λεπτή... πόσο εύκολο είναι να την περάσει κανείς

ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ:

Παρουσίαση του Εκεί που ανήκω στο Coverstory.gr



Ευχαριστώ θερμά το coverstory.gr για την παρουσίαση του Εκεί που ανήκω. Πατήστε ΕΔΩ για να τη δείτε αλλά και να ακούσετε το ηχητικό αρχείο όπου διαβάζω(προσπαθώ τουλάχιστον!) ένα απόσπασμα από το βιβλίο! 

Απόσπασμα από το κείμενο του coverstory.gr

Οι πρώτες μέρες του φθινοπώρου μας βρίσκουν να αναπολούμε στιγμές, μυρωδιές, ήχους και έρωτες του καλοκαιριού.

Είναι αυτές οι μέρες που περισσότερο από ποτέ έχεις ανάγκη να αφήσεις τη σκέψη σου να ταξιδέψει, να πάρεις ανάσες και να ηρεμήσεις, να ετοιμαστείς για τη νέα σεζόν.

Στην πραγματικότητα αυτό που χρειάζεσαι ένα καλό βιβλίο!

Πάτα το play, λοιπόν, άκου, ονειρέψου και άφησε τον νου σου να ταξιδέψει στις λέξεις που μας διαβάζει η συγγραφέας Νεκταρία Μαρκάκη από το εξαιρετικό Εκεί που ανήκω.
Πόσο εύκολο είναι να περάσει κανείς από την αγάπη στο μίσος;

Συνέντευξη στο Βιβλίο της Παρέας



Ευχαριστώ από καρδιάς την βιβλιομάδα "Βιβλίο της παρέας" και την Λίτσα Λαμπρακοπούλου για την τιμή που μου έκαναν να μου πάρουν συνέντευξη. Μιλήσαμε για το "Εκεί που ανήκω" και τη συγγραφή γενικά.

Τη συνέντευξη ολόκληρη μπορείτε να τη βρείτε ΕΔΩ

Απόσπασμα:

Πώς εμπνευστήκατε το θέμα του βιβλίου σου? Βασίζεται σε αληθινά γεγονότα ή είναι καθαρά προϊόν μυθοπλασίας?

Το “Εκεί που ανήκω” είναι καθαρά προϊόν μυθοπλασίας χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα μπορούσε να είναι αληθινή ιστορία. Η αλήθεια είναι πως πάντα ήθελα να γράψω για μία δυνατή αγάπη σαν της Ήβης και του Χριστόφορου και για όλα εκείνα που μπορούσαν να τους χωρίσουν αλλά και να τους φέρουν κοντά. Μου αρέσει πολύ να γράφω για οικογένειες με πάθη, με λάθη να καθορίζουν τις ζωές τους, για έρωτες χωρίς αντίκρισμα και να αγάπες καταδικασμένες να μην ανθίσουν ολοκληρωτικά αλλά και για εκείνες που δεν το βάζουν κάτω με τίποτα. Μου αρέσει να γράφω για ανθρώπους με ψεγάδια, που απέχουν από το τέλειο. Έτσι και βρήκα την ευκαιρία να μπλέξω όλα αυτά τα στοιχεία σε αυτό το βιβλίο, ελπίζω με όμορφο τρόπο.


Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δύο λόγια?

Είναι ένα κοινωνικό-ρομαντικό μυθιστόρημα πάνω απ’ όλα. Έχει το ερωτικό στοιχείο μέσα του, αλλά σε μικρότερες δόσεις, επικεντρώνεται σε τρεις γενιές γυναικών που η κάθε μία έχει τραβήξει τον δικό της συναισθηματικό Γολγοθά. Μιλάει για τρεις διαφορετικές μορφές έρωτα και πως καθόρισαν τις ζωές των ηρωίδων.


Τα στοιχεία έρωτας και γυναίκα δε λείπουν από τη μυθοπλασία. Τι ρόλο έχει ο έρωτας στην ζωή σας?


Ο έρωτας είναι πηγή έμπνευσης πάνω απ’ όλα. Είναι το αλατοπίπερο στη ζωή μας. Είναι ο λόγος που ξυπνάνε οι αισθήσεις. Παίζει μεγάλο ρόλο στη ζωή μου· πάντα έλεγα πως ήμουν ερωτευμένη με τον έρωτα, με το πως σε κάνει να νιώθεις ικανός για τα πάντα. Ίσως γι’ αυτό πάντα, ότι βιβλίο κι αν γράψω, έχει ως κινητήριο δύναμη τον έρωτα είτε πρόκειται για βιβλίο φαντασίας ή περιπέτειας ή ρομαντικού περιεχομένου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Νεκταρία Μαρκάκη γεννήθηκε στην Αθήνα κι από μικρή ηλικία ανέπτυξε έντονο ενδιαφέρον για οτιδήποτε φανταστικό κι άπιαστο. Ως έφηβη ξεκίνησε να διαβάζει αχόρταγα, με αποτέλεσμα να αναπτύξει αγάπη για τη συγγραφή. Βρήκε διέξοδο σε αυτή αφού ήταν ένα μοναχικό παιδί που δεν μπορούσε να εκφραστεί τόσο καλά λεκτικά όσο γραπτώς.
Αν και για λίγα χρόνια, εξαιτίας της καθημερινότητας, το πάθος της είχε μπει στον πάγο, πριν εφτά χρόνια η ανάγκη για έκφραση επανήλθε κι έτσι άρχισε να γράφει ιστορίες στην αγγλική γλώσσα. Σύντομα οι ιστορίες της βρήκαν ανταπόκριση στην πλατφόρμα συγγραφέων του Wattpad, κι άρχισε να τις μεταφέρει στα ελληνικά. Εξαιτίας της αγάπης των αναγνωστών αποφάσισε να εκδώσει στα αγγλικά και στα ελληνικά το πρώτο της ρομαντικό, χιουμοριστικό μυθιστόρημα με τίτλο “Χωρίς Χάρτη” (Unmapped) το οποίο κυκλοφορεί στην Amazon.
Σύντομα ακολούθησε συνεργασία με τις Εκδόσεις Αέναον απ’ όπου κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της με τίτλο “Για να μην ξεχνάς”. Το έργο της με τίτλο “Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο” κυκλοφόρησε στην Amazon με μεγάλη επιτυχία και αποτελεί το έναυσμα της συνεργασίας της με της Εκδόσεις Maradel. Από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί και το νέο της βιβλίο με τίτλο "Εκεί που ανήκω". 

Επικοινωνία με τη συγγραφέα:


Facebook:
https://www.facebook.com/NektariaMarkakiWriter/
Wattpad:
https://www.wattpad.com/user/NektariaMarkakis
Instagram:
@nekmarkakiauthor
Site:
http://cadpig1979.wixsite.com/wanderunmapped
Email:
nek8markaki@gmail.com
Twitter:
@WanderUnmapped